Op het einde van mijn humaniorastudies ben ik onmiddellijk werk gaan zoeken. Ik zag het helemaal niet meer zitten om nog eens gedurende 3 tot 5 jaren massa’s leerstof te verslinden en om ieder jaar een stressvolle examenperiode te moeten doorstaan. Terwijl mijn vriendinnen keuzes maakten uit een ruime lijst van indrukwekkende hogere opleidingen, begon ik vlijtig en met succes te solliciteren. Ik werk nu al 10 jaar voor de zelfde onderneming, heb leuke collega’s en een mooi inkomen. Toch voel ik dat de inhoud van mijn job mij steeds minder aanspreekt omdat hij te uitvoerend is. Ik heb meer capaciteiten dan deze baan verlangt en zou bijvoorbeeld in de toekomst mee kunnen werken aan de ontwikkeling van een beleid binnen een onderneming. Ik denk er ook de laatste tijd zelfs aan om toch nog hogere studies te gaan doen al was het maar voor mijn persoonlijke ontwikkeling. Ik ben nu 32 jaar en vraag me af of het nog zin heeft om hogere studies aan te vatten? En indien ja, waar kan ik dan terecht voor nuttige informatie?
Ik denk dat het inderdaad steeds zin heeft om nog verder te studeren hoe oud je ook mag zijn. Zoals je zelf aangeeft, draagt het in eerste instantie bij tot onze persoonlijke ontwikkeling en verhoogt het dikwijls onze tewerkstellingsmogelijkheden. Maar hoe ouder we worden, hoe meer factoren om mee rekening te houden, zoals kinderen, full-time job, sociale verplichtingen, enz. Want weekend-,avond- of afstandsopleidingen vragen een belangrijke inzet meestal gedurende meerdere jaren. Een reden te meer om stil te blijven staan bij je motivatie om verder te studeren? Wil ik mezelf ontwikkelen, wil ik het diploma om bij de groep van de hoger opgeleidden te horen, hoop ik op een ‘betere’ baan, wil ik een nieuwe vriendenkring uitbouwen en wie weet misschien nog andere redenen. Als je ontdekt dat je motivatie voldoende groot is om